Agla Snorradóttir

Það er ýmislegt sem getur komið fyrir mann, ég var sem oftar á leiðinni til Reykjavíkur á miðvikudagsmorgunn. Allt gekk að óskum þar til ég kem að brekkunni niður að Litlu kaffistofunni, þá heyri ég skyndilega að eitthvað er að gerast með Citroen, óþekkt hljóð og svo allt í einu smellur og rýkur úr bílnum. Ég stoppa og "hleyp"- það stóð í blaðinu - út til að gá hvað er að, sé að það rýkur úr bílnum, hringi í manninn minn og segir hvað er að, á meðan ég fer aftur nær bílnum og þá er dóttir mín sem var hálfsofandi í bílnum komin út og búin að taka dótið okkar, bíllinn orðinn fullur af reyk og vegfarandi, sem sennilega bjargaði lífi hennar og mín, öskrandi á okkur að koma okkur í burtu því það sé kviknaði í, undir bílnum. Þegar við "hlaupum" frá bílnum gýs upp eldur og tvær sprenginar heyrast og bíllinn brennur til kaldra kola. Okkur mæðgurnar sakaði ekki líkamlega en erum enn að vinna úr sjokkinu. Lögreglan kom fljótt á staðinn og stóð sig vel, en mér fannst heil eilí...

Þá er komið að lokum þessa skólaárs. Það hefur um margt verið skemmtilegt, gaman að vera með bekknum mínum en eins og ég hef áður sagt þá er þau frábærust af öllum. Dæmi um það er að ég og námsráðgjafinn í skólanum fórum til Reykjavíkur í starfskynningu með bekkinn, við fórum á neyðarlínuna, á sjómælingarnar, til landhelgisgæslunnar og í Borgarleikhúsið. Mikið ævintýri alls staðar en þegar við erum að yfirgefa Borgarleikhúsið talar starfsmaðurinn þar um það hversu kurteis og prúðmannleg framkoma nemendanna var, hóparnir á undan okkur höfðu víst verið ansi erfiðir. Hún endaði heimsókina okkar með góðri umsögn og bauð svo öllum bekknum á leiksýningu næsta vetur. Þetta hef ég aldrei upplifað áður með nemendum mínum en í 23 ár hef ég farið í hinar ýmsu ferðir með nemendum, svo þarna sannfærðist ég um að þau er BEST . Ég veit að ég mun sakna þeirra næsta vetur en jafnframt óska ég þeim alls hins besta í framtíðinni. En næsti vetur verður líka spennandi hjá mér, ég fer í námsleyfi og verð áf...